Van overleven naar leven: Als moeder beland je door alles wat MOET snel in een achtbaan. Want hoe je het ook went of keert: je kinderen willen eten, moeten worden aangekleed, naar opvang/school. Je hebt je werk, de boodschappen, de administratie, het huishouden. Al deze dingen moeten gewoon gebeuren. Je ploft ’s avonds op de bank en denkt: “Zo, dat heb ik weer overleefd vandaag.”
En overleven is geen leven.
Maar hoe kan dit anders?
Je kunt het natuurlijk anders organiseren door meer hulp in te schakelen. Huishoudelijke hulp, kinderopvang. Dat zal wellicht wat ruimte geven om bij te tanken. Maar vaak vullen we die momenten dan weer met andere dingen die ‘moeten’.
Een effectievere manier om met een voldaan gevoel ’s avonds op je dag terug te kijken is het volgende:
Leef in het nu, maar met je langetermijndroom of -doel in je achterhoofd. Hoe wil jij, als je kinderen straks het huis uit zijn, terugkijken op deze periode?
Wat bedoel ik daarmee? Het helpt enorm als je weet wat je langetermijndroom of -doel is. Met welk gevoel je terug wilt kijken over 20 jaar. Dat lijkt nog eindeloos ver weg, maar die dag gaat echt komen.
Het geeft energie als je weet waarom je bepaalde keuzes wel of niet maakt. Dat je elke dag weer een heel klein stapje verder bent bij je langetermijndroom of -doel.
Dan voelt de inspanning die je elke dag levert veel meer als een bijdrage aan iets groots.
Een voorbeeld: als je het heel belangrijk vindt dat je kinderen later terugkijken op hun kindertijd waarin ze bijvoorbeeld:
- elk weekend mochten meehelpen met koken
- hutten mochten bouwen van alles wat ze in huis konden vinden
- in slaap vielen in de armen van papa of mama
- liefdevol begrenst werden
- etc.
Dan is het veel makkelijker om die zooi van dat koken achteraf weer op te ruimen, je niet druk te maken over vlekken op je bank, de halve avond in een iets te klein bedje slaapliedjes zingen, of het derde gevallen glas melk van de grond te dweilen.
Je weet waar je het voor doet. En dan wordt het een bewuste keuze. En daarin zit veel meer energie en plezier. Je hebt dan de regie in handen en neemt verantwoordelijkheid in plaats van je te laten leven.
Je hebt maar een paar jaar om je kinderen groot te brengen en samen met hen een mooie tijd te beleven.
Het is van onschatbare waarde als je over 20 jaar terug mag kijken en denkt: “Wat een fijne tijd heb ik gehad en wat ben ik trots dat mijn kinderen goed in hun vel zitten en gelukkig zijn.”
En de keuzes die je vandaag maakt, hoe vermoeiend ze soms ook zijn, dragen daaraan bij.
