‘Gewoon zitten en je bek houden.’ Dat is wat een therapeut ooit tegen me zei. (Het was een Amsterdammer dus lekker direct, zullen we maar zeggen..)
Wat hij hiermee bedoelde: wij mensen zouden eens wat vaker moeten gaan zitten en niet praten of reageren. Kijken wat er dan gebeurt.
In het groot brengen van onze kinderen is dit een ’tool’ die we vaak vergeten.
Stel: er gebeurt iets wat je niet wil.
Een ruzie tussen je kinderen. Je kind ziet het gevaar niet. Hoe je het ook zegt, je kind luistert niet.
En dan die vraag: wat als je niet (direct) iets doet of zegt?
Gedachten die dan bij mij soms langskomen:
* Dan loopt het uit de hand.
* Dan wordt mijn kind grenzeloos.
* Dan denken ze dat het morgen weer mag.
* Dan… (Vul maar in…)
Moeders met wie ik werk weten dat het niet gaat om wat je doet, maar om je aanwezigheid bij wat er is en de grote invloed hiervan op je kind.
Wat als je twijfels over wat ‘het beste’ is er laat zijn?
Als je dat onmachtige gevoel de ruimte geeft.
Als je bereid bent het anders te zien.
Met jouw liefdevolle aandacht zijn bij wat je op dat moment voelt. Vanuit die energie werken je woorden heel krachtig.
Zelfs zonder woorden te gebruiken, verandert er iets.
Oké, genoeg gezegd.
Luister of kijk hieronder de podcast.
Laat me weten hoe deze podcast aflevering voor je was door een review achter te laten. Daarmee help je mij andere lieve moeders bereiken om nog veel meer te genieten van het moederschap.
